เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
รีวิวเว้ย (3)Chaitawat Marc Seephongsai
พรุ่งนี้อาจตายก็ได้นะ By ฮิซุย โคทาโร่
  • รีวิวเว้ย (1855) "ชีวิตยังมีพรุ่งนี้เสมอ" เหมือนกับคำปลอบใจที่พบเจอได้ในเนื้อเพลงและหนังสือหลายเล่ม การบอกหรือการให้กำลังใจในลักษณะนี้ไม่ใช่เรื่องผิดแปลก โดยเฉพาะในยามที่มีคนต้องการคำปลอบโยนหรือต้องการแรงใจเพื่อลุกขึ้นสู้ต่อ แต่ชีวิตเราจะยังมีพรุ่งนี้จริง ๆ ใช่ไหม ? เพราะหลายหนสำหรับหลายคน "วันพรุ่งนี้ไม่อาจมาถึง" และในทางพุทธศาสนามีมุมมองต่อกรณีที่วันพรุ่งนี้อาจมาไม่ถึงอยู่ในเรื่องของมรณานุสติ ที่เกิดจากการบวกกันของคำ 2 คำ คือ มรณะ และ สติ อันหมายถึงการระลึกถึงความตาย สิ่งสามัญที่เราทุกคนต้องเผชิญ
    หนังสือ : พรุ่งนี้อาจตายก็ได้นะ
    โดย : ฮิซุย โคทาโร่
    จำนวน : 260 หน้า 
    .
    "พรุ่งนี้อาจตายก็ได้นะ" หนังสือที่ชวนผู้อ่านสำรวจความพร้อมของชีวิตผ่าน 27 คำถามที่ช่วยให้ฉุกคิดและใช้ชีวิตแบบที่ไม่เสียใจภายหลัง เพราะวันพรุ่งนี้อาจมาไม่ถึงและไม่มีอยู่จริง เมื่อเป็นดังนั้นเราจะยังใช้ชีวิตในแบบที่เป็นอยู่มนทุกวันหรือไม่ ? และ "พรุ่งนี้อาจตายก็ได้นะ" ยังชวนให้ผู้อ่านติดต่อไปว่า หากวันพรุ่งนี้ไม่มีอยู่จริงเราจะเตรียมตัวรับมือกับมันอย่างไร เราจะบริหารจัดการความคาดหวังและความหวังที่ไม่มีวันมาถึงได้อย่างไร เพราะไม่แน่ว่า "พรุ่งนี้อาจตายก็ได้นะ"
    .
    สำหรับเนื้อหาของ "พรุ่งนี้อาจตายก็ได้นะ" แบ่งการนำเสนอเนื้อหาผ่านคำถามทั้ง 27 ข้อ ที่ถูกแบ่งกลุ่มของคำถามไว้ด้วยกัน 4 บท ที่เริ่มต้นตั้งแต่คำถามพื้นฐานว่าเราจะเสียใจไหมหากวันพรุ่งนี้ไม่มาถึง และเรามัวแต่ทำในสิ่งที่เราเองก็ไม่อาจแน่ใจว่าเราทำไปทำไม ? เราทำเพื่ออะไร ? เราทำสิ่งเหล่านี้ให้กับใคร ? และตามด้วยข้อคำถามที่ชวนให้คิดต่อว่าจะทำเช่นไรหากวันพรุ่งนี้ไม่มีวันมาถึง โดยเนื้อหาของ "พรุ่งนี้อาจตายก็ได้นะ" แบ่งไว้ดังนี้
    .
    ต้องรู้สึกแบบไหนในวันสุดท้ายของชีวิตถึงจะนับว่าดีที่สุด
    .
    บทที่ 1 ใช้ชีวิตแบบที่ไม่เสียใจภายหลัง
    .
    บทที่ 2 ใช้ชีวิตตามความฝัน
    .
    บทที่ 3 ใช้ชีวิตตามภารกิจ (ความมุ่งมั่น)
    .
    บทที่ 4 ใช้ชีวิตตามเสียงของหัวใจ (ความรู้สึกที่แท้จริง)
    .
    ข้อความสุดท้าย
    .
    บทส่งท้าย
    .
    "พรุ่งนี้อาจตายก็ได้นะ" ถามคำถามหลายข้อที่น่าสนใจ ไม่ใช่แค่เรื่องของความหวังหรือความฝันของเราที่จะถูกตั้งคำถามว่าจะทำอย่างไรหากวันพรุ่งนี้ไม่มีอยู่ แต่รวมไปถึงการถามคำถามที่สะท้อนถึงตัวตนและภาพจำของผู้คน ในกรณีที่ "พรุ่งนี้อาจตายก็ได้นะ" เราอยากจะจากโลกนี้ไปแบบไหน อยากให้คนจดจำเราอย่างไร และในห่วงเวลาสุดท้ายเราจะรู้สึกอย่างไร หากชีวิตยังดำเนินไปบนเส้นทางของการตื่นเช้า ไปทำงาน-เรียน กลับบ้านและวันรุ่งขึ้นก็วนเวียนอยู่แบบนี้ เพียงเพราะเราหวังว่าวันหนังในอนาคตข้างหน้าจะได้ทำ-ใช้ชีวิต ตามสิ่งที่วาดหวังเอาไว้ ทั้งที่ในความจริง "พรุ่งนี้อาจตายก็ได้นะ"

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in