รีวิวเว้ย (1952) ตลาดการ์ตูนไทยในปัจจุบันกำลังอยู่ในช่วงการเปลี่ยนผ่านครั้งใหญ่ จากการ์ตูนรูปเล่มและนิตยสารแบบดั้งเดิมไปสู่ยุคดิจิทัล โดยเฉพาะการเติบโตอย่างก้าวกระโดดของแพลตฟอร์ม "เว็บตูน" และการ์ตูนออนไลน์ ทำให้นักเขียนไทยมีพื้นที่ในการเผยแพร่ผลงานมากขึ้นอย่างอิสระและหลากหลายแนวทาง ทั้งแนวตลก (แก๊ก) แนวมังงะ คอมิกส์ และนิยายภาพที่เน้นประเด็นสังคมหรือประวัติศาสตร์ อย่างไรก็ตาม นักเขียนไทยส่วนใหญ่ยังคงต้องเผชิญกับความท้าทายหลักคือ ความมั่นคงทางอาชีพและเศรษฐกิจ โดยนักวาดจำนวนมากต้องทำงานในฐานะฟรีแลนซ์ที่ต้องรับหลายงาน ทั้งการ์ตูนคอลัมน์ การรับจ้างวาด (คอมมิชชั่น) หรือการผลิตหนังสือและสินค้าเพื่อสร้างรายได้เสริม เนื่องจากค่าตอบแทนที่ยังไม่สูงนักและการขาดสวัสดิการรองรับที่แข็งแกร่ง แม้จะมีความพยายามในการผลักดันจากภาครัฐและเอกชน แต่ปัญหาการถูกกดราคาและการละเมิดลิขสิทธิ์ยังคงเป็นอุปสรรคสำคัญที่ส่งผลให้หลายคนต้องต่อสู้เพื่อความอยู่รอดในสายอาชีพนี้อย่างหนัก แต่ในอีกด้านหนึ่ง ความสำเร็จของนักเขียนไทยที่ไปคว้ารางวัลระดับโลกหรือมีผลงานติดอันดับในแพลตฟอร์มต่าง ๆ ก็เป็นสัญญาณที่แสดงให้เห็นถึง ศักยภาพและคุณภาพ ที่ไม่เป็นรองใคร หากได้รับการสนับสนุนและระบบนิเวศของอุตสาหกรรมที่แข็งแกร่งกว่านี้