มีเพียงฤดูร้อน ฤดูฝน ฤดูหนาว

     เราพบเจอกันในฤดูฝน

     ตลอดฤดูฝนความสัมพันธ์ของเราเป็นไปได้ด้วยดี

     แต่แล้วเราก็จากลากันในฤดูฝน

     ฤดูเดียวกับฤดูที่เราพบและรักกัน

     อากาศเริ่มเข้าฤดูหนาว

    ความทรงจำจากฤดูฝนยังติดตามมายังฤดูหนาว

    พอเข้าฤดูหนาวเราต่างพยายาม

    พยายามลืมใครสักคนในความทรงจำ

    อากาศเริ่มเข้าฤดูร้อน

    ฤดูร้อนเหมือนความทรงจำจะเลือนลาง

    แต่พออากาศได้เข้าฤดูฝนอีกครั้ง

    ทำให้เรารู้ว่า

    ความพยายามที่จะลืมมาตลอดไม่เคยเกิดผล

    ความทรงจำทุกอย่างหวนคืนกลับมาในฤดูฝน

    จะผ่านฤดูกาลไปนานเท่าไหร่

 

    เราก็จะกลับมาคิดถึงในฤดูฝน

    แต่มองไปทางใดฤดูฝนที่รอคอยก็ไม่เคยมีเธอ

    ได้แต่มองเธอเริ่มต้นใหม่ในฤดูใดฤดูหนึ่ง

     ๐เราฝากทวิตตอร์เราด้วยนะคะทุกคนอยู่ที่หน้าโปรไฟล์เลย เข้ามาคุยกันได้นะ         

     ๐ขอบคุณนักอ่านทุกๆท่านเลยนะคะที่คอยอ่านผลงานของเราทำให้เรามีกำลังใจมากๆเลยค่ะ