ความรักคือความโชคดี
ความโชคดีที่ถูกรัก
ผมพิมพ์เรื่องตอนนั่งมองเหม่อหน้าโต๊ะคอมที่ทำงาน
แล้วนึกถึงเธอ
.
ใช่ ผมรู้สึกโชคดีที่มีเธอเข้ามาในชีวิต
เธอบอกให้ผมเล่าทุกอย่าง บอกทุกเหตุการณ์ในชีวิต ทุกเวลา โอเค รายงานหรอ ไม่ชอบคำนี้ แต่บอกทุกอย่างแล้วกัน ซึ่งเธอก็บอกผมเหมือนกัน
ทีแรกก็สงสัยนะว่าทำไม และก็คิดด้วยว่า ถ้าเป็นผมในสมัยก่อนมาเจอแบบนี้ คงรำคาญ เราคงเข้ากันไม่ได้ คนเรา ทำไมจะต้องมาตามติดทุกฝีก้าวด้วยนะ
แต่ตอนนี้มันเปลี่ยนไปแล้ว
.
หรือที่จริง ความรักมันคือการที่แค่ได้รู้สึกว่า มีใครสักที่ยังนึกถึงเราอยู่เสมอ . . . อยู่ดีๆน้ำตาก็เอ่อ
ไม่ว่าคุณจะทำอะไร อยู่ที่ไหน มันจะมีอีกคนหนึ่ง จะนึกถึงคุณตลอดเวลา อยากรู้เรื่องของคุณตลอดเวลา
อาจจะไม่ได้ในเชิงเป็นห่วง ไม่จำเป็นต้องกังวลว่าจะเกิดอะไรขึ้น หรือไม่ได้รู้สึกเชิงบวกเชิงลบอะไรเลย เพียงต้องการรับรู้ถึงการมีตัวตน การมีอยู่ของคุณ เพียงเท่านั้น
การได้รู้สึกแบบนั้น มันก็พอแล้วนะ ความรักที่ว่าเรียบง่าย เค้าหมายถึงอย่างนี้หรือเปล่านะ ผมเพิ่งรู้
.
มันก็แค่ เราน่ะ มีคุณค่าเพียงพอที่จะมีใครสักคนจะรับรู้ อย่างน้อย ผม ก็มีคุณค่าเพียงพอที่เธอ อยากให้ผม มีชีวิตอยู่บนโลกนี้
เธอรอคอยผม ผมรอคอยเธอ เรารอคอยซึ่งกันและกัน ความรักคือการรอคอยหรอ ถ้าจะพูดแบบนี้
.
ใช่ เมื่อก่อน ผมไม่เคยเข้าใจได้เลยว่า long distance relationship มันดำเนินไปได้อย่างไร ผมกลัวเสมอว่า ถ้าเราต้องแยกจากกันเป็นปีๆ เราจะคบกันต่อไปได้อย่างไร มันอาจเป็นเพราะว่า เราให้นิยามความสัมพันธ์ไว้ว่า คนสองคนจะต้องอยู่ด้วยใน ในทางกายภาพเท่านั้น
แต่มาถึงวันนี้ ผมแปลกใจในตัวเองเหมือนกัน
มันเปลี่ยนไปได้ยังไงนะ
.
มันเปลี่ยนไปได้เพราะเจอเธอแหละมั้ง
แค่นั้น
สั้นๆ
บางที การโคจรที่เปลี่ยนไปของดวงดาวบางดวง ก็มีอิทธิพลต่อการบังเอิญมาพบกันของมนุษย์
ใช่
บังเอิญที่ทุกครั้งที่เจอกัน ผมต้องเข้าไปปลอบเธอเสมอ และเรารู้สึกถึงกันและกัน
บังเอิญที่ทุกครั้งที่เจอกัน สายตาของเราต้องสบกัน และผมไม่เคยลืมสายตาคู่นั้นได้เลย
ใช่ ผมได้เจอเธอ
การที่เราได้อัพเดตชีวิตของกันและกันตลอดเวลา มันคงมีหน้าที่แบบนี้แหละว่า ผมยังอยู่ข้างๆเธอนะ และก็อยากให้เธอรู้ว่า เธอมีคุณค่าสำหรับผมนะ เธอ คือเหตุผลที่ผมจะยังมีชีวิตอยู่
ผม โชคดีจังเลยที่มีเธออยู่ในชีวิต หรือพูดสั้นๆ ว่า ผมรักเธอ
ความรัก มันเป็นเรื่องของความโชคดี ได้แบบนี้แหละมั้ง