Hello Dear People on the earth <3

วันนี้อากาศไม่ได้แย่เท่าไหร่ว่าไหม :) 

ตอนเช้าแจ่มใสแดดจ้าดี แต่พอตกเย็นฝน

ก็แค่ตกกระหน่ำหยั่งกับลดแลกแจกแถม 

น้ำท่วมหน้าบ้านนิดหน่อย เป็นวันธรรมดา

ของนางสาวนภัสกร​ ​ ที่ชีวิตยังคงสับสนกังวลใจคิดทบทวนในหัวทุกวัน 

อังคารที่ 8 มิถุนายน​ หลังจากปัจฉิมนิเทศน์ ฝึกงานจบมาเดือนกว่า 

จวบจะสองเดือนแล้ว เรายังได้ยินพ่อ แม้กระทั่ง..พี่ชายขายบะหมี่หน้าหมู่บ้านว่า 

"อย่าลืมวางแผนอนาคตหลังจากนี้ด้วยนะ" (อย่าเผือกค่ะ 

ก็ทำสิ่งที่ชอบสานต่อทุกวัันอยู่เว้ย อยากบอกงี้ 555) 

แต่ถึงกระนั้น​การเป็นนิสิตพึ่งจบใหม่หลังโควิดมันก็ไม่ง่ายเลยนะว่าไหม? 

ก่อนหน้านั้น​จุดสูงสุด​ คือ อยากออกไปตามล่าหาหอสมุดในกรุงเทพ 

ไปนั่งตามร้านกาแฟคาเฟ่ เพื่อปรับสมดุลชีวิตที่ต้องอยู่แต่บ้าน 

ให้ได้เกิดแรงบันดาลใจสงบจิต​ อย่างน้อยอาทิตย์ละครั้งสองครั้ั้งก็ยังดี​ 

แพรอยากไปเรียนต่อโทที่อังกฤษ ดรอปมันไว้ก่อนตอน​เดือนเมษา​ 

สอบไอเอลคะแนนครั้งแรกห่วยโคตร T-T แต่ถึงอย่างนั้นความฝันนี้ก็ไม่อยากยอมแพ้มัน

เพราะเราอยากเรียนด้านสิทธิมนุษยชน​ และมีโอกาสทำจิตอาสา เราชอบช่วยเหลือคน​ 

รัฐศาสตร์​ สอนอะไรเราหลายอย่างมองโลกกว้าง เข้าใจความแตกต่าง อยากให้ทุกคนมีชีวิตที่ดีขึ้น

จากการที่ได้เป็นล่ามภาษาอังกฤษ​ ทำให้เราอยากอยากสอบนักแปลไว้ด้วย 

มันเป็นจุดแข็็งตัวตนเรา เราสมัครโครงการนักสิทธิ์แล้ว มันแค่เริ่มต้น.. 

ตอนนี้ไม่รู้ว่าเส้นทางต่อจากนี้จะเป็นอย่างไร

แพรกับการมองโลกในแง่ดี ต้องลงมือทำเท่านั้น

แพรคิดถึงมหาลัย​เหลือเกิน​ เหนื่อยด้วย 

เวลามันเดิิินไปทุกขณะ..ขอบคุณที่ให้ได้เขียนอะไรตามใจนะ 

ช่วงนี้ก็พยายามรัักษาสุขภาพ​ ไม่กล้าออกไปไหนเลย

แต่อยากจะออกแล้ว สามารถป้องกันได้ 

แม้ไม่อยาก​ฉีดวัคซีน​ lol 

ปล. ถ้าได้ใส่ครุยเจอเพื่อน รับปริญญา​ 

ได้เที่ยวกะคนที่เราสนิทหรือรู้จักก็คงดี 

อยากได้กล้องถ่ายรูปด้วย เวลาไม่ได้ถ่ายมันขาดหัวใจไป กรี๊ดดเหงา

แล้วพบกันใหม่กับความบ้าๆบ๊องของแพรได้ที่นี่

Au revoir Amigos :0

Peary Horan..