ช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมามีอะไรเกิดขึ้นหลายอย่าง

ทั้งเรื่องราวดี ๆ ประสบการณ์ใหม่ ๆ กับสิ่งที่ไม่คาดคิด จนทำให้นึกถึงความคิดเกี่ยวกับ “ความโดดเดี่ยว” ที่ตกผลึกไปเมื่อไม่กี่เดือนก่อนขึ้นมา

เพื่อน ๆ เคยคิดบ้างไหมคะว่าความโดดเดี่ยวที่เราเผชิญกันอยู่ทุกวันนี้เกิดจากอะไร?

                                              .

                                              .

                                              .

          ถ้ามีเวลา ลองนึกดูสักพักก่อนอ่านต่อก็ได้นะคะ :)

                                              .

                                              .

                                 ส่วนในมุมของเรา 

         คิดว่าสิ่งหนึ่งที่ทำให้เกิดความรู้สึกอันว่างเปล่านี้

                                   คือ “เวลา” ค่ะ

                                       ✨?✨

บางครั้งเวลาที่มีงานเยอะ มีภาระวุ่นวาย นาฬิกาของเราก็ดูจะหมุนเร็วกว่าคนอื่นจนไม่ตรงกับใครเลย กลายเป็นความรู้สึกโดดเดี่ยวขึ้นมา

บางครั้งที่เรามีปัญหา หรือจมอยู่กับความทุกข์ความเจ็บปวดอยู่เพียงลำพัง ก็อาจรู้สึกเหมือนเวลาจะหยุดหมุนไป เห็นภาพตัวเองนั่งนิ่ง ๆ อยู่กับที่ เฝ้ามองชีวิตของคนรอบตัวที่ “เดินไปข้างหน้า” พร้อมกับจังหวะของเข็มนาฬิกา แล้วก็รู้สึกว่าตามใครไม่ทัน

หรือบางครั้ง เมื่อเราต้องอยู่ห่างจากกลุ่มคนที่คุ้นเคยและไม่ได้ใช้เวลาร่วมกัน ก็อาจจะทำให้รู้สึกโดดเดี่ยวขึ้นมาได้เหมือนกัน

                                            ✨

ตอนที่จับได้ว่าตัวเองมีความรู้สึกแบบนี้ เรามักจะฟังเพลง ๆ หนึ่งที่เพื่อนเคยส่งให้เมื่อหลายเดือนก่อนค่ะ 

                        ทั้งเสียงดนตรี จังหวะ เนื้อร้อง

                                              ?

ใครที่กำลังรู้สึกโดดเดี่ยว ลองมาฟังไปพร้อมกันนะคะ เพราะอย่างน้อย...ในช่วงเวลานี้...ก็มีคนเขียนบทความนี้อีกคนหนึ่งที่กำลังใช้เวลาจังหวะเดียวกับคุณอยู่

ไม่ว่าคุณกำลังเผชิญหน้ากับอะไรอยู่ ขอให้สู้ ๆ และมีแรงใจให้ผ่านพ้นทุกอุปสรรคไปได้อย่างเข้มแข็งนะคะ ☀️