ความเย็นชาแบบนี้ มันช่างทรมานราวกับการเปลือยกายอยู่ท่ามกลางหิมะขาว และลมหนาวที่โหมกระหน่ำเข้ามาปะทะพร้อมการทำไอซ์บัคเก็ต challenge ไปด้วย คงจินตนาการความความหนาวเหน็บและทรมานไม่ออกเลยใช่ไหมล่ะ....
21.04.64 เขาเข้ามาในชีวิตของเธอเมื่อปลายเดือนกุมภาพันธ์ มีนาคม และเมษายน .. ส่วนการเข้ามาอยู่ในความคิด มันเริ่มเมื่อต้นเดือนพฤศจิกายนปีที่ผ่านมา วันนั้นคงมีสายตาและรอยยิ้มบางอย่างของเขา ที่สะดุดตาของเธอ เวลานั้น เขาตอบคำถามของใครบางคน ด้วยท่าทีเป็นกันเอง จนเธอรู้สึกอบอุ่น มันทำให้เธอกลับมาหยุดคิด...
ใช้ชีวิตทุกวันให้เป็นเหมือนวันสุดท้าย คำเหล่านี้เป็นคำที่ผมมักจะใช้อธิบายวิธีการดำเนินชีวิตของผม ในทุกความปวดร้าวที่ผมเผชิญ ผมจะยิ้มและหัวเราะตอบมัน เริงระบำบนกองเพลิงของความเจ็บปวด ทำเหมือนกับว่าทุกสิ่งนั้นกำลังจะจบสิ้นลงในวันนี้ และมีแต่ตัวผมเท่านั้นที่ยังคงสรรเสริญให้กับช่วงเวลาเหล่านั้น ความชิง...
ผมนั่งอยู่ในห้องพร้อมกับมองออกไปนอกหน้าต่างมาสักพักใหญ่ๆ เห็นผู้ชายคนหนึ่งเดินผ่านไปในขณะนั้นเอง เขาก้าวเท้าไปเหยียบขี้หมา พร้อมทำท่าทางตกใจ “เห้อ น่าเบื่อจริงๆ จะทำอะไรก็น่าเบื่อไปหมด เหมือนดูหนังที่รู้ตอนจบเลย หาไรกินดีกว่า” ผมเดินออกมาจากห้อง เดินลงไปชั้นล่าง เพื่อหาอะไรกิน อ้าว ไม่มีอะไรอยู่ใ...
ผู้คนบอกว่าฉันต้องเข้มแข็ง ในขณะที่ฉันยังรักตัวเองไม่เป็น เธอบอกฉันหน่อยสิ ฉันควรต้องทำยังไง...ผู้คนบอกว่าอย่าจมปลักมากไป ในขณะที่ฉันเองยังนั่งดูรูปเก่าๆเพื่อที่จะก้าวต่อไป มันเป็นแบบนี้แทนได้มั้ยล่ะ...ฉันยังคงนั่งรอเขาที่เวิลด์เทรด ฉันอยากให้ระเบิดลงที่นั่นแทนทุกวิญญาณที่จากไป ฉันขอรับไว้เองทั้งหมด...