สวัสดีปี 4 วันแรกของการใช้ชีวิตมหาลัยปีสุดท้าย อะไรหลายๆอย่างที่ผ่านมานับตั้งแต่เข้าปี 1 จนมาถึงวันนี้ มันอาจไม่ดีทั้งหมด แต่นั้นแหละ มันเป็นความทรงจำที่สวยงามทั้งหมดสำหรับฉัน มันมีครบทุกรสเรียกง่ายๆก็คือ นัว เพราะทั้งรอยยิ้ม เสียงหัวเราะหรือแม้แต่คราบน้ำตา มันมีครบจริงๆ ถ้าพูดถึงปี 1 ในรั้วมหาวิทยา...

บทที่ 1ความเบื่อหน่าย การหยุดอยู่กับที่ การทำอะไรซ้ำๆโดนไรซ้ำๆ เฉื่อยชา เหนื่อยล้า หมดแรง หมดสนุก ไม่น่าสนใจ ความเบื่อหน่ายคืออะไรกันนะปีใหม่ที่ผ่านมากับการนั้งรถกลับจากเชียงใหม่ในระยะทางที่ไกลในระดับหนึ่งประกอบกับการจารจรที่ติดขัดสุดๆ การนั้งรถ 3ถึง 4 ชม.เป็นที่แน่นอน ว่ามันเบื่อแน่ๆ การนั้งนิ่ง...

Second " มีหนังสือเล่มนึงที่ไม่คิดว่าจะอ่านมันถึง 3 ปีด้วยกัน... " ถ้าหากใครได้เปิดเข้ามาอ่านแล้ว ต้องขอบอกก่อนเลยว่าเราไม่ได้จะเขียนรีวิวกับหนังสือแต่อย่างใดเพียงแต่แค่รู้สึกแปลกใจกับตัวเองเล็กน้อย ซึ่งตามความเป็นจริงแล้วเราเป็นคนชอบอ่านหนังสือมากโดยเฉพาะอย่างยิ่งหนังสือนิยาย ' วิวาห์ไฮโซ ' เ...

เหยยยย พอเห็นหัวข้อก็รู้เลยนะว่าเราจะพาไปไหนในบล็อกนี้ไป น่านน..กัน ทริปนี้ผ่านมาซักระยะแล้ว แต่สิ่งที่เราจะมาแชร์คือภาพความสวยงามต่างๆที่ไม่มีวันหายไป รูปนี้คือตอนที่เรากำลังเดินขึ้นดอย ตอนนั้นคือร้อนมากๆ สภาพทางช่วงนั้นเป็นอย่างที่เห็นคือไม่มีต้นไม้เลย! เราเลยต้องเดินตากแดดกัน แต่ก็นะเพิ่มเริ่มเดิ...

First Cr. Pinterst " ชีวิตของเรามีกี่สีกันนะ? สีแดง สีดำ สีขาว สีเทา หรืออาจจะเป็นหลายๆสีปนกันจนเราแยกไม่ออก " ครั้งนึงฉันเคยตั้งคำถามกับตัวเองในตอนที่กำลังออกผจญภัยท่องเที่ยวคนเดียว โลกใบใหญ่ที่แสนกว้างสายตามองไปเรื่อยเปื่อยไม่ได้โฟกัสกับสิ่งใดหรือคิดเรื่องใดเป็นพิเศษ และอยู่ๆก็คิดขึ้นมาว่า ถ้าเปรี...

หลังจากกลับจากดูทะเลหมอก ฉันตั้งใจว่าฉันจะไปตามหาที่ที่หนึ่ง ซึ่งเป็นที่ที่ฉันเองมีความทรงจำมากมายเกี่ยวกับที่นั่น มันเป็นบ้านที่เปิดเป็นที่พักให้กับนักท่องเที่ยวที่มาเที่ยวที่นี่ได้เข้าพัก มันไม่ได้หรูหราเหมือนกับโรงแรม 5 ดาว หรือเหมือนห้องพักราคาแพง แต่เป็นที่ที่น่ารักแล้วเต็มไปด้วยความอบอุ่นของคน...

เช้าที่สดกับความหวังที่จะไปดูทะเลหมอกและแสงแรกของเช้าวันนี้ เป็นการตื่นเช้าที่มีความสุขที่สุด ฉันโทรเรียกรถที่จะไปส่ง ซึ่งฉันได้คุยกับคุณลุงคนขับรถไว้แล้วตั้งแต่วันแรกที่มาถึงที่นี่ หลังจากคุณลุงขับไปส่งที่ภูทอก เมื่อขาสองข้างของฉันก้าวลงจากรถตุ๊กๆของลุง ความรู้สึกเดิมๆความทรงจำเดิมๆที่เคยมีอยู่ที่น...

สวัสดีเชียงคาน พอถึงเชียงคานฉันคิดว่าการเดินทางจะจบลงและเริ่มต้นการท่องเที่ยว แต่พอลงจากรถสองแถว เดินเข้าซอยเพื่อหาที่พักที่จองไว้ ก็ต้องเริ่มเดินทางหาที่พักอีกแล้ว การเดินทางครั้งนี้อาจใช้เวลาไม่นานมาก ฉันเดินหาไปเรื่อยๆถามคุณลุงคุณป้าแถวนั้นไปเรื่อยๆ แล้วฉันก็เดินมาถึงที่พักที่จองไว้สักทีเย้!! แต่...

”มึง กูอยากเข้าป่า” กว่าประโยคนี้จะเป็นจริงก็เป็นเวลากว่า 1 ปี กับอีก 2 เดือน เพราะเหตุผลที่ว่าเวลาไม่ตรงกับเพื่อนสักทีทำให้ทริปเข้าป่านี้ต้องเลื่อนไปเรื่อย และแน่นอนว่าตลอด 14 เดือน ก่อนทริปนี้จะเกิดขึ้นมี ”ว่าที่ผู้ร่วมเดินทาง” แวะเวียนเข้ามาและออกไปอย่างมากหน้าหลายตา สุดท้ายแล้วมี ”ผู้ร่วมเดินทาง...

?? พอถึงเมืองเลยได้สักพัก ฉันก็เดินทางต่อด้วยรถสองแถวคันใหญ่ที่มีคนบนรถไม่ถึง 10 คน ด้วยขนาดรถที่ใหญ่ทำให้ทุกคนต่างนั่งกันคนละมุม ทำให้การเดินทางของฉันบนรถสองแถวคันนี้ไม่มีบทสนทนาเกิดขึ้นกับใครเลยสักคน นั่งไปสักพักคนบนรถก็ลงหมดแล้ว เหลือเพียงฉันคนเดียวที่ยังไม่ถึงจุดหมายปลายทาง พระอาทิตย์ก็เริ่มลับข...

หลังจากถึงขอนแก่น ฉันนั่งพักได้ไม่นาน ก็ต้องเดินทางต่อ ไปที่จังหวัดเลย หลังจากนั่งรถตู้ที่มีคน 10 กว่า ที่ดูเหมือนต่างคนต่างนั่ง ครั้งนี้เรานั่งเป็นรถทัวร์ที่ฉันเองก็งงว่ารถทัวร์หรือรถเมย์กันแน่ เพราะมีทั้งคนที่นั่งเบาะ และคนที่ยืน คนที่นั่งต่างก็เป็นคนที่ไปยังปลายทางจังหวัดเลย ส่วนคนที่ยืนคือคนที่ล...

หลังจากคุณน้าได้ลงจากรถไป การเดินทางของฉันที่เต็มไปด้วยเสียงพูดคุยก็จบลง รถเคลื่อนที่ต่อไปเรื่อยๆ พร้อมภาพบรรยากาศจากสองข้างทางที่เต็มไปด้วยแสงแดดที่ส่องแสงผ่านม่านเล็กๆเข้ามา ฉันเปิดม่านเพื่อมองดูบรรยากาศข้างทาง แล้วก็มีเสียงดังตืดๆจากโทรศัพท์ดังขึ้นมา เป็นข้อความแจ้งเตือนจากแชทกลุ่มของสาขา ที่มีใจ...

"อะ เอาไปถ่ายรูป" ฉันมองกล้องฟิล์มตัวใหญ่ในมืองง ๆ เพราะเป็นคนไม่ชอบถ่ายรูป และคนส่วนใหญ่ก็บอกว่าฉันถ่ายรูปไม่สวย แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรน้องสาว"ของพ่อ"น้องพูดเมื่อฉันถามว่าของใครไม่รู้ว่าพ่อมีกล้องฟิล์ม...จากตอนแรกที่คิดว่าจะไม่เอาไป ก็เอาไปจนได้ในทริปร่วมรุ่นพยาบาลของแม่จุดหมายคือจันทบุรี ..... ป่าชายเ...

ต่อเนื่องจากบทความที่ผ่านมา ฉันเริ่มออกเดินทาง ตามเส้นทางที่ฉันเองก็ไม่รู้ว่าจะต้องไปยังไง ตอนนั้นรู้แค่ว่านั่งรถไปลงที่ขอนแก่น แล้วค่อยนั่งรถจากขอนแก่นไปเมืองเลยรถคันแรกที่ฉันเดินทางไปขอนแก่น คือรถตู้มันช่างเป็นการเดินทางที่ฉันคิดว่ามันต้องเหงาแน่ๆแต่มันเป็นแค่ความคิดเท่านั้น เมื่อรถเริ่มเคลื่อนที่...